رییس پارک علم و فناوری البرز؛ پارک های علم و فناوری، گزینه مناسب رهایی از اقتصاد نفتی

به گفته رییس پارک علم و فناوری  البرز؛  پژوهش بر اساس نیازهای بومی، راه اصلی پیوستن به اقتصاد دانش بنیان ها است. بنابراین پارک های علم و فناوری می توانند گزینه خوبی برای رهایی از اقتصاد نفتی در کشور باشد.
مهندس مهدی عباسی؛ رییس پارک علم و فناوری البرز  به مناسبت هفته پژوهش عنوان کرد: پژوهش و فناوری در کشور ما دارای دو رویکرد متفاوت است. اغلب پژوهش ها در فضای آکادمیک و دانشگاهی صورت می گیرد، در حالیکه فعالیت های فناورانه معمولا در بسترهای دیگری چون پارک های علم و فناوری انجام می شود. 
وی افزود: بنابراین در زمینه فناوری و ارتباط آن با پژوهش های انجام شده باید گفت، امروزه ایده هایی وجود دارد که باید عملی شوند. بنا بر گفته مقامات ارشد نظام جمهوری اسلامی ایران ما راهی جز رهایی از اقتصاد نفتی نداریم و ناچاریم که به سمت اقتصاد شرکت های دانش بنیان برویم. 
عباسی گفت: با توجه به شرایط تحریم ها، راه نجات کشور فرار از اقتصاد نفت به سمت اقتصاد دانش بنیان است. در این رابطه باید با توجه به نیازها و پتانسیل های موجود به این شرکت ها بیشتر بها دهیم تا بتوانیم از این بحران عبور کنیم. 
رییس پارک علم و فناوری  البرز گفت: در بحث به کارگیری پژوهش ها در عرصه فناری موضوع مورد اهمیت، توجه به ظرفیت های استانی در کشور است. برای مثال اگر می خواهیم در حیطه کشاورزی ایده یا پژوهشی را عملی کنیم باید در استانی عملی کنیم که از آب کافی برخوردار باشد و با مساله خشکسالی دست و پنجه نرم نکند. 
عباسی تاکید کرد: در حقیقت پارک های علم و فناوری در گام نخست باید به ظرفیت ها و پتانسیال های محل مورد نظر توجه داشته باشند. ظرفیت های اقلیمی و تخصص های موجود مجموعه عواملی است که باید پارک ها را باید برای ایجاد یا عدم ایجاد یک پروژه کاربردی مجاب کند. 
وی گفت: برای مثال استان البرز یکی از قطب های خودروسازی در کشور است که نشاندهنده توانمندی و وجود پتانسیل های این استان به لحاظ ظرفیت در خودروسازی است. گفتنی است حرکت تخصصی در این زمینه زمانی شکل می گیرد که پیش از هر اقدامی قطب بندی صورت بگیرد.  
وی در پاسخ به این پرسش که آیا می توان با کمک پارک ها از اقتصاد نفتی خارج شد، گفت: همواره پارک های علم و فناوری نمونه های موفقی در سراسر دنیا بودند، اما باید یادآور شویم که نباید همان کاری که در دنیا انجام می شود را ما هم انجام دهیم و این یک اشتباه محض است. در حقیقت باید بر اساس نیازهای فناورانه و شرایط بومی خودمان دست به پژوهش بزنیم و بعد در میدان عمل وارد شویم در این شرایط است که این مجموعه ها می توانند گزینه خوبی برای رهایی از اقتصاد نفتی باشد.